ΟΡΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η απόφαση της Καθημερινής

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Ξεπέρασε τα όρια της δημοσιογραφίας ο αντίκτυπος από την απόφαση της διεύθυνσης και της ιδιοκτησίας της Καθημερινής να απολύσουν τον Γ. Δελαστίκ, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα ασυνήθιστο κύμα αλληλεγγύης προς τον ίδιο και κλίμα οργής εναντίον των Αμερικανών. Η απόλυση του Γ. Δελαστίκ έγινε με αμιγώς πολιτικά κριτήρια. Απώτερος πολιτικός στόχος αυτής της επιθετικής κίνησης ήταν να καμφθεί ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα και η κοινή γνώμη στη χώρα μας, αν δεν γίνει αμερικανόδουλη όπως θα την ήθελε η πρεσβεία, τουλάχιστον να πάψει να είναι τόσο επικριτική απέναντι στα εγκλήματα των Αμερικανών. Οι αντιδράσεις επομένως απέναντι στην απόφαση της Καθημερινής δεν ήταν δυνατό να περιοριστούν στο χώρο της δημοσιογραφίας.
Σε πολιτικό επίπεδο, η απόλυση του Γ. Δελαστίκ εντάσσεται στο κλίμα νεομακαρθισμού που επιχειρεί να επιβάλει η αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα συντεταγμένα και μεθοδικά εδώ και περισσότερα από πέντε χρόνια, μετά την 11η Σεπτέμβρη και με την άφιξη συγκεκριμένα στην Αθήνα του ανθύπατου Τόμας Μίλερ. Εκδόσεις βιβλίων που γράφονται και διαδίδονται κατά παραγγελία, αλλαγές αντικειμένου σε καθόλα άξιους δημοσιογράφους για να πάψουν να επικρίνουν τους Αμερικανούς, επιλεκτικές και ουρανοκατέβατες τοποθετήσεις εκλεκτών της πρεσβείας -δημοσιογράφων και «αναλυτών»- σε νευραλγικές θέσεις του Τύπου, γενναίες μισθοδοσίες, απειλές για απόλυση αλλά και απολύσεις που έχουν γίνει το προηγούμενο διάστημα στο χώρο του Τύπου, ήταν ορισμένα μόνο από τα μέσα που χρησιμοποίησε η πρεσβεία για να συγκαλύψει τα εγκλήματα της Ουάσινγκτον και να αλλάξει επί το αμερικανικότερο τις συνειδήσεις.
Η απόλυση ωστόσο του Γ. Δελαστίκ, λίγες μέρες πριν συμπληρωθούν σαράντα χρόνια από την άνοδο της αμερικανοστήριχτης χούντας, συνιστά αναβάθμιση των απειλών που δέχεται η ελευθεροτυπία από τη νέα αμερικανοκρατία και το σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Δείχνει επίσης πόσο ενοχλούνται τα κέντρα του ιμπεριαλισμού και της αστικής κυριαρχίας από όσα γράφει το Πριν! Η απόλυσή του Γ. Δελαστίκ, με τον προκλητικό τρόπο που έγινε, χωρίς δηλαδή την επίκληση προσχημάτων, αποκαλύπτει ταυτόχρονα ότι η Ουάσινγκτον και ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για τις σύγχρονες ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Σημαντική ώθηση στην πολιτική διάσταση που έλαβε η απόλυση του διευθυντή του Πριν από την Καθημερινή, έδωσε η επιστολή την οποία έστειλε στην Ένωση Συντακτών την Πέμπτη. Ολόκληρη η επιστολή του Γ. Δελαστίκ προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, με ημερομηνία 12 Απριλίου 2007, έχει ως εξής:
«Αγαπητοί συνάδελφοι,
Απολύθηκα από την Καθημερινή, όπως ήδη γνωρίζετε από επιστολή του εκπροσώπου μας στην εφημερίδα, το απόγευμα της Μ. Πέμπτης, 5 Απριλίου 2007. Οι λόγοι της απόλυσής μου είναι καθαρά πολιτικοί.
Το μεσημέρι της Μ. Δευτέρας, 2 Απριλίου, μου ζητήθηκε από τη διεύθυνση της εφημερίδας να υποβάλω παραίτηση λόγω ανυπόγραφου σχολίου της εβδομαδιαίας εφημερίδας Πριν, της οποίας είμαι διευθυντής, αναφερόμενου στη διασπορά ανθρώπων των Αμερικανών στα ΜΜΕ. Μου δηλώθηκε πως η ιδιοκτησία και η διεύθυνση της Καθημερινής θεώρησαν ότι το σχόλιο τους αφορά, αν και πουθενά σε αυτό δεν αναφερόταν το όνομα της Καθημερινής, όπως άλλωστε δεν αναφερόταν κανένα όνομα εντύπου, καναλιού ή προσώπου. Επρόκειτο περί σχολίου καταγγελίας πολιτικού φαινομένου.
Γνωστοποίησα προφορικά και εγγράφως στην ιδιοκτησία και τη διεύθυνση της Καθημερινής τα εξής:
Πρώτον, εφόσον αυτοί δεν επιθυμούν τη συνέχιση της συνεργασίας μας, εγώ δεν έχω καμιά απολύτως πρόθεση να επιδιώξω τη συνέχισή της.
Δεύτερον, αρνούμαι κατηγορηματικά να υποβάλλω παραίτηση στη βάση της πολιτικής αιτιολογίας που μου ζητήθηκε, καθώς κάτι τέτοιο θα σηματοδοτούσε αποδοχή και νομιμοποίηση εκ μέρους μου μιας διαδικασίας την οποία θεωρώ πολιτικά απαράδεκτη.
Τρίτον, επειδή η ζητηθείσα παραίτηση ισοδυναμεί με απόλυση, πρέπει να με απολύσουν ευθέως, αναλαμβάνοντας και τις όποιες πολιτικές συνέπειες αυτής της επιλογής.
Τέταρτον, δεν έχω καμιά πρόθεση διεκδίκησης επαναπρόσληψης από τη στιγμή που διέρρηξαν τις σχέσεις μας.
Περί αυτών των θέσεών μου ενημέρωσα τον πρόεδρο και όσα μέλη του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ μπόρεσα το πρωί της Μ. Τρίτης. Σε επικοινωνία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ με τον από τη Μ. Δευτέρα διευθυντή της Καθημερινής, Αλέξη Παπαχελά, όπως γνωρίζετε, η οποία έλαβε χώρα το απόγευμα της Μ. Τρίτης, αυτός δήλωσε ότι δεν έχει γίνει καμία απόλυση, πράγμα τυπικά αληθές, αφού η απόλυσή μου είχε ημερομηνία της επόμενης ημέρας, 4 Απριλίου και εμένα μου κοινοποιήθηκε τη μεθεπόμενη, 5 Απριλίου.
Η απόφασή μου να μη διεκδικήσω επαναπρόσληψη στην Καθημερινή είναι ειλημμένη. Πέρα όμως από την προσωπική μου στάση, έχω την άποψη ότι υφίσταται σοβαρό πολιτικό ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος στην περίπτωσή μου. Νομίζω ότι το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ πρέπει να καταδικάσει τον πολιτικό χαρακτήρα της απόλυσής μου και να λάβει όλα τα κατά την κρίση του αναγκαία μέτρα που θα αποτελέσουν φραγμό στην επέκταση απολύσεων συντακτών για πολιτικούς λόγους. Αυτό, κατά την άποψή μου, έχει τεράστια σημασία για το δημοσιογραφικό κλάδο και πάνω απ' όλα για την ελευθεροτυπία και τη δυνατότητα έκφρασης και προβολής όλων των απόψεων. Σε αντίθετη περίπτωση, αν αφεθεί να περάσει ένα κλίμα πολιτικής τρομοκράτησης των δημοσιογράφων, η χειραγώγηση της ενημέρωσης θα προσλάβει εφιαλτικές διαστάσεις.
Ευελπιστώ στην ηθική αλληλεγγύη σας.
Με αξιοπρέπεια, Γιώργος Δελαστίκ».

Συμπαρίστανται και καταδικάζουν ΕΣΗΕΑ και ΑΔΕΔΥ

«ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ»

Θετικά στάθηκε η διοίκηση της ΕΣΗΕΑ απέναντι στην επιστολή του Γ. Δελαστίκ η οποία συζητήθηκε στη συνεδρίασή της. Η απόφασή της αναφέρει τα εξής:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ διαμαρτύρεται έντονα για τις ενέργειες και τις αποφάσεις της ιδιοκτησίας και της διεύθυνσης της εφημερίδας Καθημερινή σε βάρος των συναδέλφων. Ειδικότερα, καταγγέλλει την απόλυση του συναδέλφου Γιώργου Δελαστίκ, ο οποίος αρχικώς εκλήθη να παραιτηθεί και ύστερα από την άρνησή του η εργοδοσία προχώρησε στη διακοπή της εργασιακής του σχέσης.
Ο συνάδελφος καταγγέλλει πολιτική δίωξη καθώς είναι αποκαρδιωτικό δημοσιογράφοι εξαιρετικά επαρκείς κατά την πολύχρονη σταδιοδρομία τους, να εκδιώκονται από την εργασία τους για τις απόψεις τους, τις οποίες στηρίζουν με τη συμμετοχή τους σε έντυπα που έχουν επιλέξει πολιτικού και ιδεολογικού προσανατολισμού. Το ΔΣ οφείλει να επισημάνει ότι πριν από λίγες εβδομάδες στην Καθημερινή, πάλι για λόγους που ουδεμία σχέση έχουν με την επαγγελματική της επάρκεια, η συνάδελφος Αριστέα Μπουγάτσου οδηγήθηκε σε παραίτηση.
Τις τελευταίες ημέρες εξάλλου το ΔΣ της Ενώσεως πληροφορείται για άλλες ανησυχητικές εξελίξεις. Αφορούν αλλαγές στην Καθημερινή, που όπως φαίνεται οδηγούν σε ανάλογες βλαπτικές μεταβολές σε βάρος και άλλων δημοσιογράφων. Για τους λόγους αυτούς το Δ.Σ. αποφάσισε να καλέσει τη Δευτέρα, 16 Απριλίου 2007, την ιδιοκτησία και τη διεύθυνση της εφημερίδας Καθημερινή για να τεθούν όλα τα παραπάνω θέματα, καθώς και να συγκαλέσει τις επόμενες ημέρες συνέλευση όλων των δημοσιογράφων της εφημερίδας».
Ξεχωριστή σημασία είχε η απόφαση καταδίκης της απόλυσης του Γ. Δελαστίκ από την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ την Παρασκευή το πρωί. Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο:
«Καταδικάζουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την απόλυση του καταξιωμένου δημοσιογράφου Γιώργου Δελαστίκ από την εφημερίδα Καθημερινή για τον πρωτοφανή, για τα δημοσιογραφικά αλλά και γενικότερα δημοκρατικά δεδομένα της χώρας, λόγo ότι είναι διευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας Πριν, στην οποία δημοσιεύθηκε ανυπόγραφο σχόλιο, το οποίο δεν ήταν αρεστό στη διεύθυνση της Καθημερινής!!!
Θεωρούμε την ενέργεια αυτή απαράδεκτη όχι μόνο διότι προσβάλλει το συγκεκριμένο δημοσιογράφο, αλλά κυρίως διότι καταλύει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, δημιουργεί κλίμα πολιτικής τρομοκράτησης των δημοσιογράφων και ουσιαστικά περιορίζει το δικαίωμα της αντικειμενικής ενημέρωσης στα πλαίσια των επιλογών και μόνο των ιδιοκτητών των ΜΜΕ.
Σε μια εποχή που η έγκυρη ενημέρωση, η ουσιαστική ανάλυση, η ανοιχτή πληροφόρηση είναι στοιχεία ποιότητας, εμβάθυνσης, προστασίας και εξέλιξης της δημοκρατίας, τέτοιες πρακτικές είναι αυταπόδεικτο ότι συνιστούν επιστροφή σε καταστάσεις του παρελθόντος.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, τα κοινωνικά κινήματα, κάθε πολίτης που αγωνίζεται για αρχές και αξίες, για δικαιώματα, για κοινωνικά αγαθά, για το δημόσιο χώρο, είναι δεδομένο ότι νιώθει αποστροφή, καταδικάζει αλλά και προκαλείται από τέτοιες πράξεις».