ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2007

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2007: ΚΑΤΩ OI KΛEΦTEΣ TΩN AΣΦAΛIΣTIKΩN TAMEIΩN

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Ενάντια στην ακρίβεια, ενάντια στην ανεργία

ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ - ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Κοινωνική Ασφάλιση, Δημόσια Υγεία και Παιδεία υψηλού επιπέδου

Ο εορτασμός της φετινής εργατικής πρωτομαγιάς συμπίπτει με μια εντελώς νέα και εκρηκτική πολιτική κατάσταση μετά τις αποκαλύψεις της κλοπής σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και του σκανδάλου που έχει ξεσπάσει. Στο φόντο των συγκλονιστικών αγώνων της φοιτητικής νεολαίας που καταρράκωσαν το «σεμνό και ταπεινό» προσωπείο της κυβέρνησης της Δεξιάς, το ξέσπασμα του σκανδάλου στα ταμεία φαίνεται να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την υλοποίηση ενός ενιαίου μετώπου παιδείας – εργασίας.

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα

Οι «καλές μέρες» για τον Καραμανλή και την κυβέρνησή του, φαίνεται να είναι ένα πολύ μακρινό παρελθόν καθώς στην κατάρρευση της μεταρρυθμιστικής – απορρυθμιστικής τους προσπάθειας στην εκπαίδευση και στο ασφαλιστικό, βλέπουν όχι μόνο την κατάρρευση του πυρήνα της πολιτικής τους αλλά την απειλή μιας στρατηγικής ήττας τόσο για την ίδια όσο και για τα συμφέροντα του κεφαλαίου που εκπροσωπεί. Στον χώρο της εκπαίδευσης, μετά το ναυάγιο της αναθεώρησης του άρθρου 16, αναγκάστηκαν να ψηφίσουν ένα νόμο που κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν και πότε θα εφαρμοστεί και το κυριότερο που θέτει τις προϋποθέσεις για ένα νέο γύρο ακόμη σφοδρότερων συγκρούσεων με την εξεγερμένη νεολαία των πανεπιστημίων. Και αν στον χώρο της εκπαίδευσης έχουμε ένα μέτωπο που παραμένει ανοιχτό, στο ασφαλιστικό έχουμε ένα μέτωπο που «καίει». Υπάρχουν πάρα πολλά και αδιάσειστα στοιχεία και καθημερινά προστίθενται νέα, που ενοχοποιούν πρωτοκλασάτα στελέχη και «τσάρους» της κυβέρνησης, σαν τον Τσιτουρίδη και τον Αλογοσκούφη αλλά και τον ίδιο τον Καραμανλή για τον τρόπο που οι διοικήσεις των ταμείων, που οι ίδιοι τις είχαν διορίσει και κατ’ εντολή τους αγόραζαν τα ομόλογα -τα διαβόητα σύνθετα χρηματικά προϊόντα- υπερτιμημένα ασφαλώς στο ύψος της μίζας των διάφορων μεσαζόντων, εκλεκτών της κυβέρνησης, είτε πρόκειται για χρηματιστικές εταιρείες είτε για μεμονωμένα πρόσωπα.

Όμως, οι ευθύνες είναι φανερές όχι μόνο για την κυβέρνηση αλλά και για τα αντιπολιτευτικά δεκανίκια του συστήματος. Του ΠΑΣΟΚ πρωτοστατούντος καθώς οι πάντες γνωρίζουν ότι η σημερινή πολιτική της Ν.Δ. απλώς είναι η συνέχεια της πολιτικής και της νομικίστικης ευρηματικότητας του ΠΑΣΟΚ και ότι απλώς στηρίζεται σε νόμους ψηφισμένους από το ΠΑΣΟΚ. Στους απίστευτους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που αφού πρωτοστάτησαν να ξεγελασθούν οι εργαζόμενοι και να εκτονωθούν ακίνδυνα οι αντιστάσεις τους στις εκάστοτε μεταρρυθμίσεις του ασφαλιστικού, αφού έγιναν συμμέτοχοι και συνένοχοι μέσω των κοινωνικών διαλόγων στην νομική θεσμοθέτηση του τζόγου των αποθεματικών των ταμείων, αφού έγιναν απολογητές της αρπαχτής της περιουσίας των εργαζομένων από τους εργοδότες και τους κυβερνώντες, τώρα ζητούν από τους εργάτες να τους απαλλάξουν λόγω ....βλακείας ανάγοντας τον κυνισμό του Αλογοσκούφη σε ατράνταχτο άλλοθι. Των φωστήρων της κοινοβουλευτικής και καθεστωτικής Αριστεράς, του ΠΑΜΕ – ΚΚΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης του ΣΥΝ, που στον οίστρο της αλλαγής των συσχετισμών στα συνδικάτα, έχουν και οι ίδιοι εκλέξει αντιπροσώπους στις διοικήσεις των ταμείων (...και των ΔΕΚΟ) ή τουλάχιστον έχουν στηρίξει με νύχια και με δόντια την προοπτική μιας τέτοιας εκλογής. Στις αριστερές φωνές που καταδικάζουν την συμμετοχή και την συνυπευθυνότητα της συνδιοίκησης με τους εργοδότες και αντιπαραθέτουν τον εργατικό έλεγχο, τις ανεξάρτητες εργατικές επιτροπές εκλεγμένες από γενικές συνελεύσεις με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας απαντούσαν ότι πρόκειται για αριστερίστικο οπουρτουνισμό. Αλλά και σήμερα το μόνο που προτείνουν είναι την αναβάθμιση του... θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των ταμείων.

Είναι περισσότερο φανερό παρά ποτέ ότι η σημερινή κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση ανάγεται όλο και περισσότερο σε κρίση ηγεσίας της εργατικής τάξης. Το μεγάλο ζητούμενο είναι η ενοποίηση όλων των δυνάμεων και των συνιστωσών της εργατικής τάξης, της εξεγερμένης φοιτητικής νεολαίας, των ανέργων, των μεταναστών, των φτωχών και καταπιεσμένων στρωμάτων κάτω από ένα πρόγραμμα που να εξασφαλίζει την πολιτική και ιδεολογική τους ανεξαρτησία, από το κράτος και την εργοδοσία, την κυβέρνησή τους και τις οργανώσεις τους πολιτικές και συνδικαλιστικές. Όμως μια τέτοια ενοποίηση δεν πρόκειται να επιτευχθεί παρά μόνο στην βάση ενός επαναστατικού προγράμματος μεταβατικών διεκδικήσεων, που να συνδέει τα ζητήματα και τα αιτήματα της καθημερινότητας, ξεκινώντας από τα πιο ευτελή μέχρι τα πιο σοβαρά, με το αίτημα της ανατροπής του καπιταλισμού και της εγκαθίδρυσης του σοσιαλισμού. Πρέπει την ίδια στιγμή που παλεύουμε ενάντια στην ακρίβεια, την ανεργία, τις μορφές ευέλικτης απασχόλησης να έχουμε συνείδηση ότι δεν είναι δυνατό ο καπιταλισμός από μόνος του να καταργήσει την ανεργία, να παράσχει παιδεία και υγεία ή ένα κοινωνικό κράτος στο ύψος των αναγκών και των απαιτήσεων της εργατικής τάξης. Πόσο μάλλον να σταματήσουν οι κλεψιές και οι ρεμούλες από ένα σύστημα που εξ ορισμού ταυτίζεται με την κλοπή της απλήρωτης εργασίας, την εκμετάλλευση και τη ρεμούλα.

Όλοι στη Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στις 15 Μαΐου, με αίτημα φέρτε πίσω τα κλεμένα.

Για την αντιμετώπιση της ανεργίας να παλέψουμε για την κατάληψη των εργοστασίων που κλείνουν ή "μεταναστεύουν" και για την επαναλειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο και εργατική διαχείριση.

Για την συγκρότηση ενός δικτύου κατειλημμένων εργοστασίων απαιτώντας την εθνικοποίησή τους χωρίς αποζημίωση.

Για την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας και την απελευθέρωσή του από την καπιταλιστική εκμετάλλευση, χωρίς μείωση μισθών.

Σύνταξη σε λιγότερα χρόνια εργασίας και μοίρασμα της απασχόλησης σε συνδυασμό με την ελάττωση της εργάσιμης ημέρας.

Ασφαλιστικό σύστημα βιώσιμο με χρηματοδότηση από την εργοδοσία και το κράτος. Καμιά εργατική εισφορά – κράτηση από τον μισθό των εργαζόμενων.

Έλεγχος των ταμείων από τα συνδικάτα και τις οργανώσεις των συνταξιούχων με επιτροπές αιρετές και ανακλητές.

Ελάττωση των χρόνων συνταξιοδότησης στα 30 χρόνια (20 για τα βαρέα) με ανώτατο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης τα 55 έτη (50 για τα βαρέα) με σκοπό να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για την νέα γενιά.

Ασφάλιση όλων των μεταναστών εργατών. Πλήρης ισότητα των ελλήνων και ξένων εργατών με ίσα νομικά, πολιτικά, ασφαλιστικά, οικονομικά δικαιώματα. Κατάργηση της διάκρισης παράνομης και νόμιμης εργασίας.

Ασφάλιση όλων των ανέργων και επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό.

Για την ανατροπή της κυβέρνησης της Δεξιάς. Για να ανοίξει ο δρόμος για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό.

Για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς πολέμους και φασισμούς. Για την κατάργηση του συστήματος της μισθωτής εργασίας, και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα