Ο νέος Νόμος – Πλαίσιο μπορεί να καταργηθεί.

Τα γεγονότα του Πανελλαδικού Πανεκπαιδευτικού Συλλαλητητρίου της 8^ης Μάρτης κατέδειξαν περίτρανα την επικίνδυνη για τη κυβέρνηση δυναμική που έχει αναπτύξει πλέον το φοιτητικό κίνημα. Η συνέχιση των καταλήψεων στις περισσότερες σχολές και τα μαζικά πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη την Ελλάδα στις 15 του Μάρτη, αποδεικνύουν την θέληση των φοιτητών να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις για την επίτευξη του στόχου που έχουν θέσει και που δεν είναι άλλος από την κατάργηση του νόμου-έκτρωμα. Οι μαζικότητα και η διάρκεια όμως του φοιτητικού κινήματος έχει επιφέρει αλλαγές στην ίδια την ψυχοσύνθεση του κινήματος. Αφενός, λόγω της απροκάλυπτης καταστολής των φοιτητικών κινητοποιήσεων,οι ίδιοι οι αγωνιστές έχουν αντιληφθεί τι σημαίνει κρατική καταστολή και μπορούν πλέον ψύχραιμα να αντιμετωπίζουν και να χειρίζονται άμεσα και νηφάλια τις ίδιες τις καταστάσεις. Aφ’ ετέρου οι ζυμώσεις που έχουν πραγματοποιηθεί μέσα στο κίνημα, αποκαλύπτουν άλλη μία κατάκτηση του κινήματος, και δεν είναι άλλη από τη συνειδητοποίηση του κοινωνικού-ταξικού ρόλου που κατέχουν οι φοιτητές: όχι ως παραγωγικά υποκείμενα της καπιταλιστικής μηχανής, που έρχεται να αναδιαρθρώσει την ελληνική παιδεία, αλλά ως πολιτικά υποκείμενα που την αντιμάχονται.

Είναι φανερό επομένως, πως ακριβώς αυτή η κατάκτηση των φοιτητών καταφέρνει να συσπειρώσει ακόμη περισσότερο κόσμο γύρω από τον αγώνα των φοιτητών-πανεπιστημιακών, και που άλλωστε είναι ο κύριος στόχος. Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία να αντιληφθεί πως ο αγώνας των φοιτητών δεν είναι απλά εικόνα στις τηλεοράσεις, αλλά αγώνας που κατακτιέται στους δρόμους, αγώνας ενάντια στις επιδιώξεις των κυβερνήσεων να αλλάξουν όχι μόνο το χαρακτήρα της ελληνικής εκπαίδευσης, αλλά το χαρακτήρα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Το παραπάνω αποδεικνύεται από την μαζική πορεία που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας στις 15 Μαρτίου και είχε την έμπρακτη συμπαράστασή και άλλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας (πανεπιστημιακοί, δικηγόροι, γιατροί, στελέχη της ΟΛΜΕ, ΔΟΕ κτλ.). Η κυβέρνηση φοβάται. Προσπαθεί να αποκόψει το φοιτητικό κίνημα από την υπόλοιπη κοινωνία, διαβλέποντας το πρόβλημα, ότι μέσα στο πανελλαδικό, πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο υπήρχαν φοιτητές και εργαζόμενοι, με ή χωρίς κουκούλες. Ο μονόδρομος που έχει επιλέξει η κυβέρνηση με τις μαζικές συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών που μάχονται για μία Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους, επιτάσσει την ανάγκη για μία ακόμη ακόμη πιο δυναμική παρέμβαση στη κοινωνία, μία ολομέτωπη επίθεση με τους δικούς μας όρους.

Είναι πλέον αναντίρρητο γεγονός πως τα πανελλαδικά, πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια είναι αυτά με τη μεγαλύτερη δυναμική. Παρατηρείται όμως το φαινόμενο μεγάλα και δυναμικά μπλοκ επαρχιακών πόλεων μετά το τέλος της πορείας να αποχωρούν με αποτέλεσμα πορείες αλληλεγγύης για την απελευθέρωση συντρόφων, καθώς και άλλες δράσεις να μην συσπειρώνουν τελικά τον απαραίτητο κόσμο, ώστε κινήσεις τέτοιου τύπου να παρουσιάζουν αρκετές αδυναμίες. Με αφορμή να δοθεί λύση σε αυτό το πρόβλημα, τέθηκε και η ιδέα της διοργάνωσης μίας 3μερης κατάληψης όλων των πανεπιστημιακών χώρων του κέντρου της Αθήνας και διοργάνωση πανελλαδικού-πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου λίγες μέρες πριν την αναγκαστική ανακωχή λόγω των διακοπών του Πάσχα.

Παρακάτω παραθέτονται οι λόγοι που μία τέτοια διοργάνωση θα ήταν καταλυτική για την συνέχιση του αγώνα και τη τελική έκβαση του.

• Αρχικά προτείνεται να πραγματοποιηθεί το τριήμερο 29 - 30 – 31 του Μάρτη. Το τριήμερο αυτό είναι και το τελευταίο πριν το κλείσιμο των σχολών και των σχολείων για τις διακοπές του Πάσχα. Αυτό θα είναι και ένα κάλεσμα των σχολών που τελούν υπό κατάληψη να παραμείνουν ως έχουν και των σχολών που έχουν ανοίξει να ξανακλείσουν με αφορμή τη διοργάνωση, ως κορύφωση των κινητοποιήσεων πριν το Πάσχα.

Στις 16 του Μάρτη η ΠΟΣΔΕΠ, αποφάσισε να συνεχίσει τις κινητοποιήσεις για μία ακόμη εβδομάδα. Μετά τα γεγονότα της 8^ης Μάρτη και τη ψήφιση του νέου νόμου, πολλοί έχουν την εντύπωση πως το φοιτητικό κίνημα καθώς οδεύει προς το Πάσχα, οδεύει και προς την αποκλιμάκωση του αγώνα. Μία τέτοια κίνηση όπως η προτεινόμενη, εάν ανακοινωθεί εγκαίρως, θα είναι ουσιαστικά ένα σπρώξιμο ώστε να ανανεωθεί η όρεξη του φοιτητικού κόσμου, οι καταλήψεις να φτάσουν μέχρι το Πάσχα και να ανασταλούν με μία μεγαλειώδης πορεία στο κέντρο της Αθήνας που θα βροντοφωνάζει: «Είμαστε ακόμα εδώ!».

• Λεωφορεία να αρχίσουν να καταφθάνουν από ολόκληρη την Ελλάδα από την Πέμπτη το μεσημέρι όπως γίνεται και στις περιπτώσεις των πανελλαδικών πορειών. Το απόγευμα της Πέμπτης να διοργανωθεί ειρηνική αντικατασταλτική πορεία , που ουσιαστικό στόχο θα έχει να συγκεντρώσει τους διαδηλωτές στην Αθήνα από την Πέμπτη.
• Να γίνει κατάληψη όλων των πανεπιστημιακών χώρων του κέντρου: ΕΜΠ, ΑΣΣΟΕ, Πάντειος, Νομική, ΕΜΜΕ, Πρυτανεία. Σε αυτούς τους χώρους να φιλοξενηθούν όσοι θέλουν να επισκεφτούν την Αθήνα αυτές τις ημέρες και δεν έχουν χώρους διαμονής. Δωρεάν σίτιση.
• Στις πρώτες 2 ημέρες ( Πέμπτη 29-3 και Παρασκευή 30-3 ) ο κόσμος μπορεί να αρχίσει να καταφθάνει στην Αθήνα και να φιλοξενείται στους πανεπιστημιακούς χώρους του κέντρου για ύπνο και φαγητό. Η περίπτωση της κατάληψης σχολών στη Θεσσαλονίκη το 2003, με αφορμή το συνέδριο των G8, έχει αποδείξει ότι μπορεί μία τέτοια ιδέα να αποδειχτεί πολύ πετυχημένη. Μπορούν να διοργανωθούν διαλέξεις, συζητήσεις από διάφορους πολιτικούς χώρους καθώς και δράσεις καλλιτεχνικού χαρακτήρα (όλες οι ιδέες είναι ευπρόσδεκτες).
• Την Παρασκευή 29-3 να διοργανωθεί από το απόγευμα μία μεγάλη συναυλία πάνω στη Πατησίων με στόχο να διαφημίσει τη διοργάνωση και να εμψυχώσει τους συμμετέχοντες.

Βασικός στόχος όλων αυτών είναι τις πρώτες 2 μέρες να γίνει μία μεγάλη παρέμβαση στο κέντρο της Αθήνας. Να γίνει αποκλεισμός της Πατησίων, όχι συμβολικά, αλλά πρακτικά. Ο κόσμος μπροστά από το ΕΜΠ να είναι τόσος ώστε ο δρόμος να παραμένει κλειστός, αν γίνεται και ολόκληρη τη μέρα! Και οι δράσεις θα έχουν στόχο να μαζέψουν όχι μόνο φοιτητές, αλλά όλους όσους θεωρήσουν πως θα ήταν καλή ιδέα να ήταν εκεί. Όσοι περισσότεροι, τόσο το καλύτερο!

• Κάλεσμα των συνδικάτων για Γενική Απεργία
• Το Σάββατο 31-03 να πραγματοποιηθεί πανελλαδικό-πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνα προς τη Βουλή και περικύκλωση της με ένα μόνο πρόταγμα:

Να καταργηθεί ο νέος νόμος- πλαίσιο ΤΩΡΑ

Να γίνει κάλεσμα των συνδικάτων για Γενική Απεργία και συμμετοχή στη πορεία. . Κάλεσμα των πανεπιστημιακών και των μαθητών.

Η επιλογή του Σαββάτο ως ημέρα διοργάνωσης της Πορείας γίνεται για δύο λόγους. Αρχικά για να νοηματοδοτηθεί ως η κορυφαία μέρα του τριημέρου των δράσεων και επίσης λόγω του χαρακτήρα της ημέρας, όσοι είναι από επαρχία και θέλουν να είναι στη πορεία αλλά δεν μπορούν τις καθημερινές να είναι απόντες από τη πόλη που διαμένουν, να τους δοθεί η ευκαιρία να έρθουν στην Αθήνα μόνο για το συλλαλητήριο.

• Αποχώρηση λεωφορείων Κυριακή 1 Απριλίου απόγευμα (ώστε να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για πορεία αλληλεγγύης σε περίπτωση συλλήψεων).

Θεωρούμε πως μία δράση τέτοιου τύπου έχει τη απαραίτητη δυναμική να συσπειρώσει μεγάλη μερίδα του λαού που αγωνιά για το μέλλον της Παιδείας και θέλει να κάνει κάτι γι΄ αυτό. Σκοπός είναι να αναζωογονηθεί το φοιτητικό κίνημα μετά τις τελευταίες εξελίξεις και τη ψήφιση του νόμου, και όλες οι πολιτικές δυνάμεις να ενωθούν με το φοιτητικό κίνημα για την κατάργηση του.

Ο νέος Νόμος – Πλαίσιο μπορεί να καταργηθεί.