ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΚΟΡΗΣ ΕΝΑΣ ΗΡΩΙΚΟΣ ΑΝΤΑΡΤΗΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ανθυπολοχαγός Πεζικού

Από τους πρωτοπόρους αντάρτες της Ηπείρου

Καπετάνιος τάγματος του 24ου Συντάγματος ΕΛΑΣ

Ο Σπύρος Ν. Κόκορης γεννήθηκε στα Σαμέτια Παραμυθιάς το 1918, εκει μεγάλωσε και τελείωσε το Γυμνάσιο Παραμυθιάς. Τελείωσε αργότερα την Ακαδημία και τη Στρατιωτική σχολή Σύρου. Ήταν ένας πιστός γιός του

χωρικού λαού μας, βαθειά επαναστατημένος άνθρωπος, με μιά απέραντη αγάπη στο λαό και αφοσίωση, με πλούσια αισθήματα και ευγένεια ψυχής.

Ήταν ασυμβίβαστος στην αδικία, μισούσε την εκμεταλλεύτρια τάξη, που την έβλεπε στυγνή και ανάλγητη στον ίδιο του τον πατέρα, υπάλληλο των αρχόντων της περιοχής της Παραμυθιάς. Ο πατέρας του ήταν υπαλληλος του μεγαλέμπορου Ρίγγα.

Δεν συμβιβάστηκε με τη συνθήκη της Βάρκιζας και ξαναβγήκε στο αντάρικο συνεχίζοντας το δρόμο που άρχισε στον ΕΛΑΣ.

Από τότε υπέφερε σκληρά στο ύπαιθρο ή σε υπόγεια κρυμμένος, βρεγμένος, κρυωμένος. Το μέτρο της αντοχής αυτού του αδύνατου μα σκληρού αγωνιστή δεν δίνεται εύκολα. Δεν μπορεί επίσης εύκολα κανένας να εκτιμήσει την τόσο χαρακτηριστική του λέξη <<γιδολαός>> για τους

συμπατριώτες του που δεν ένιωθαν, όσο αυτός, το νόημα του αγώνα και δεν ακολουθούσαν τις ιδέες του, τις τόσο φωτεινές.

Ο Σπύρος Κόκορης έπεσε στις 23.07.1948 στο Ράικο κοντά στα ρίζια, πιό πέρα από το μοναστήρι της Παλιουρής πολεμώντας στο Δημοκρατικό Στρατό. Το κεφάλι του σύρθηκε στους δρόμους από ανάξιους και βάρβαρους ανθρώπους.

Ονομάστηκε αντισυνταγματάρχης πεζικού του ΔΣΕ τιμημένος νεκρός.